Dział Zagraniczny

Prezydent Surinamu Dési Bouterse nie jest przykładem praworządności: przed laty został skazany przez sąd w Hadze za przemyt kokainy, a zaledwie kilka miesięcy temu usłyszał wyrok we własnej ojczyźnie za morderstwo kilkunastu osób. W dodatku niedawno okazało się, że jego rząd de facto ukradł z banków 100 mln dolarów. Mimo to polityk (a trzy dekady temu krwawy dyktator kraju) jest właśnie na najlepszej drodze, żeby w przyszły poniedziałek ponownie wygrać wybory.

Bad Bunny właśnie wypuścił nową płytę. I to mimo, że poprzednia wyszła zaledwie dwa miesiące temu i wciąż bije rekordy na Spotify. Ale łamanie schematów to dla tego muzyka chleb powszedni: śpiewał gościnnie u najpopularniejszych artystów świata nim nawet wydał debiutancki album, przesunął granice seksualności w zdominowanym do tej pory przez machismo reggaetonie i pomógł przeprowadzić rewolucję na rodzinnym Portoryko. A to wszystko w zaledwie cztery lata, od kiedy zarabiał na życie pakując innym ludziom zakupy w supermarkecie.

Salwador, od lat na podium najniebezpieczniejszych państw świata, po raz kolejny próbuje rozprawić się z odpowiedzialnymi za tę sytuację krwawymi gangami. Choć na czele kraju stoi nowy prezydent, to sięga po starą politykę twardej ręki – mimo, że gdy próbowano jej ostatnim razem, to w walkach ginął średnio jeden człowiek na godzinę. Przemoc na taką skalę stosuje dziś ekipa, która pierwotnie powstała tylko dlatego, że grupa nastolatków ubierała się inaczej niż ich rówieśnicy i miała inny gust muzyczny.

Nikaragua to jedyny kraj Ameryki Łacińskiej, który nie podejmuje żadnych działań w obliczu koronawirusa: prezydent Daniel Ortega twierdzi, że pandemia jest karą za grzech globalizacji, a jego ojczyznę ochroni Bóg. Na pewno nie zrobią tego setki lekarzy, którzy w ciągu ostatnich dwóch lat zostali zwolnieni ze szpitali za udzielanie pomocy rannym w ulicznych protestach – największych demonstracjach od rządów dyktatora, którego 40 lat wcześniej obalił sam Ortega. Dziś karykaturalnie upodabniający się do niego w każdym szczególe.

Prezydent chodzący w krawacie o kolorze ruchu proaborcyjnego, 800 tys. osób na ulicach stolicy w Dzień Kobiet, aktorka rezygnująca z „Tańca z gwiazdami” dla kariery prawniczej i reprezentowania ofiar molestowania seksualnego. Jak to się stało, że Argentyna, gdzie jeszcze 2 lata temu można było w popołudniowym programie telewizyjnym opowiadać, że sposobem na gwałt jest „zrekalsowanie się i czerpanie przyjemności”, dziś ma najsilniejszy ruch feministyczny na całym kontynencie?