Dział Zagraniczny

Ciągnąca się już od 2011 roku wojna domowa w Syrii kosztowała życie ponad 320 tys. osób, wygoniła z domów 7,5 mln osób i zrównała z ziemią całe miasta: tylko na Rakkę spadło 4,5 tys. bomb. Niedawna decyzja Donalda Trumpa o wycofaniu z kraju amerykańskich żołnierzy na nowo rozpętała przemoc w kontrolowanym przez Kurdów północnym regionie.

W Gruzji najważniejsza jest rodzina. Mieszkańcy kaukaskiego kraju nigdy nie odmawiają krewnym, miesiącami goszczą ich w swoich mieszkaniach, hucznie obchodzą wesela i stypy. Największą miejscową atrakcją turystyczną stała się słynna supra – biesiada z własnym wodzirejem i rozbudowanymi toastami. Ale taki styl życia jest kosztowny.

W zeszłym miesiącu, w wyniku poparzeń odniesionych po próbie samospalenia, w Teheranie zmarła Sahar Khodayari. Dziewczyna w tak dramatyczny sposób protestowała przeciw ciąganiu jej po sądach za wślizgnięcie się na stadion podczas meczu ulubionej drużyny piłkarskiej. Od 1982 r. Iranki mają bowiem zakaz oglądania męskich sportowców z trybun i choć nigdy nie został on formalnie uchwalony, to policja skrupulatnie go przestrzega. Kilka miesięcy przed śmiercią Khodayari, jej koleżanka Forough Alaei zdobyła pierwszą nagrodę w kategorii „Reportaż Prasowy” na konkursie World Press Photo za zdjęcia dokumentujące, jak miejscowe kobiety przebierają się za mężczyzn, żeby móc jednak oglądać mecze na żywo.

Instituto Nacional to najbardziej prestiżowe liceum w Chile: skończyło je 18 prezydentów tego kraju, oraz jeden peruwiański. Ale za imponującą fasadą kryje się brzydka rzeczywistość: niedziałające ogrzewanie, nieszczelne okna, przeciekający dach, zdewastowane toalety. To dlatego, że szkoła jest publiczna, a Chile ma największe na świecie dysproporcje w sektorze edukacyjnym – placówki finansowane przez gminy ledwo stać na opłacanie rachunków, podczas gdy te prywatne opływają w luksusy, ale mają czesne uniemożliwiające naukę komukolwiek spoza wąskiej elity finansowej.

Piasek stał się niezbędną częścią naszego życia. Jest głównym kruszywem w produkcji betonu i asfaltu, powstają z niego części w laptopach i telefonach komórkowych, bez niego nie powstaną szyby, żarówki czy porcelanowe umywalki. Znajdziemy go nawet w silikonie podtrzymującym naszą bieliznę. Gdyby rozsypać koło siebie wszystkie ziarenka zużywane w ciągu roku, to przykryłyby całe Niemcy oraz część Danii, a wraz z postępującą urbanizacją zapotrzebowanie wciąż rośnie. Efekty?